Di dawiya sedsala 19-an de, zanyar dest bi lêkolîna taybetmendî û tevgera elektronan kirin. Di sala 1897 de, fîzîknasê Brîtanî Thomson elektron keşf kir, ku bingeha lêkolîna nîvconductor ya paşîn danî. Lêbelê, di wê demê de, mirov hîna di derbarê serîlêdana elektronîkî de pir hindik dizanibû
Di destpêka sedsala 20-an de, hêdî hêdî lêkolînên li ser materyalên nîvconductor derketin holê. Di sala 1919 de, fîzîknasê Alman Hermann Stoll taybetiyên nîvconductor yên silicon keşf kir. Dûv re, zanyaran dest bi lêkolînê kirin ka meriv çawa materyalên nîvconductor bikar tîne da ku herikîna herikê kontrol bike. Di sala 1926 de, fîzîknasê Amerîkî Julian Leard yekem amplifikatorê nîvconductor dîzayn kir, ku destpêka teknolojiya nîvconductor destnîşan dike.
Lêbelê, pêşveçûna teknolojiya semiconductor ne hêsan bûye. Di salên 1920-an û 1930-an de, têgihîştina mirovan ji nîv-conductors hîn kêm bû, û pêvajoya çêkirinê jî pir tevlihev bû. Heya sala 1947, lêkolînerên li Bell Laboratories li Dewletên Yekbûyî strukturek PN ya siliconê ya materyalê nîvconductor kifş kirin, ku di teknolojiya nîvconduktorê ya nûjen de qonaxek tê hesibandin. Vedîtina avahiya PN dihêle ku mirov herikîna herikê kontrol bikin, bi vî rengî çêkirina cîhazên nîvconductor gengaz dike.
Di salên 1950-an de, teknolojiya semiconductor serkeftinên girîng çêkir. Di sala 1954 de, lêkolîner John Badin û Walter Bratton ji Bell Laboratories li Dewletên Yekbûyî yekem transîstor îcad kirin, ku di teknolojiya elektronîkî ya nûjen de qonaxek girîng tê hesibandin. Dahênana tranzîstoran mezinahiya amûrên elektronîkî û xerckirina hêzê pir kêm kir, bi vî rengî pêşveçûna bilez a teknolojiya elektronîkî pêşve xist.
Di salên 1960-an de, têgeha dorhêlên yekbûyî hate pêşniyar kirin. Dergehên yekbûyî gelek transîstor û hêmanên elektronîkî yên din li ser yek çîpê yek dikin, bigihîjin entegrasyona bilind û mezinahiya piçûktir. Di sala 1965 de, Gordon Moore, damezrînerê Intel, "Qanûna Moore" ya navdar pêşniyar kir, ku pêşbîniya mezinbûna berbiçav a hejmara transîstorên di çerxên yekbûyî de kir. Ev qanûn di van çend dehsalên borî de hate pejirandin, ku pêşveçûna bilez a teknolojiya semiconductor dimeşîne.
Bi pêşkeftina domdar a teknolojiya nîvconductor re, performansa amûrên elektronîkî her ku diçe baştir dibe. Di salên 1970-an de, derketina komputerên kesane bû sedema sepana berfireh a teknolojiya nîvconductor. Di salên 1980 û 1990-an de, bi zêdebûna Înternetê re, teknolojiya semiconductor bi berfirehî di warên ragihandinê û teknolojiya agahdariyê de hate sepandin. Ji sedsala 21-an vir ve, sepana teknolojiya nîvconductor di warên wekî îstîxbarata sûnî, Înterneta Tiştan, û enerjiya nû de bi domdarî berfireh dibe, ji bo pêşkeftina teknolojiya nûjen piştgirîyek xurt peyda dike.
Ji transîstora destpêkê heya çerxa yekbûyî ya heyî, pêşkeftina teknolojiya nîvconductor pêşveçûn û performansa amûrên elektronîkî rêve kiriye. Bi pêşveçûna berdewam a teknolojiyê, dê sepandina teknolojiya nîvconductor di warên cûrbecûr de berbelavtir bibe û di heman demê de dê pêşerojek çêtir ji mirovahiyê re jî biafirîne.
